Esnek
düşünebilmek bizleri gerilimden ve buna bağlı pek çok kas
gerginliğinden, dolayısıyla ağrılardan kurtardığı gibi gereksiz
polemiklerden de korur...
En güzel örneğini günümüz siyasi ortamında görebiliriz.
Bizler refleks olarak bize yöneltilen, damarımıza basma amaçlı sorulara ve suçlamalara anında yanıt vermek ( kendimizi savunmak) eğilimindeyiz.
Böyle olunca da lafa laf gibi bir polemik zinciri başlamış oluyor, sinirler geriliyor, en önemlisi de enerjimiz boşa harcanıyor. Sinir bozukluğu, bunun getirdiği kafa karışıklığı, öfke de cabası...
Peki, ne yapmalı?
Bize bir soru yöneltiğinde, hatta hakaret edildiğinde, o anki anında cevap verme güdümüzü frenleyip, "bu, bunu neden sordu/söyledi" diye bir kaç saniye düşünebilirsek;
1) Karşımızdaki bizden ani cevap beklediği ve kendisini buna hazırladığı için onu bir boşluğa düşürmüş oluruz.
2) Muhtemelen o bir kaç saniye içinde, sorunun neden sorulduğu hakkında bir neden buluruz. Hakaret ise karşılaştığımız o zaten karşımızdakinin bize " seninle fikir mücadelesine benim aklım ermez. Elimden gelen budur" demesidir ki bu zaten herhangi bir tepkiyi gerektirmez. Bir aczin ifadesidir. Öyle ya, o kişi size küfür değil de "majesteleri" deseydi mutlu mu olacaktınız...?
3) Bu en kritik nokta... O soru veya o hakaretle tamamen ilgisiz, o kişinin özeline yönelik bir soru sormak... Ancak onu tahrik edici olmamasına özen gösterilmeli elbette...
İnanın bunu yaptığımızda karşımızdaki kişinin, tabir yerindeyse yumruğu boşa gidecektir...
Burada bir sinirlenen, öfkelenen birisi olacaktır ama bu siz olmayacaksınız... :)
En güzel örneğini günümüz siyasi ortamında görebiliriz.
Bizler refleks olarak bize yöneltilen, damarımıza basma amaçlı sorulara ve suçlamalara anında yanıt vermek ( kendimizi savunmak) eğilimindeyiz.
Böyle olunca da lafa laf gibi bir polemik zinciri başlamış oluyor, sinirler geriliyor, en önemlisi de enerjimiz boşa harcanıyor. Sinir bozukluğu, bunun getirdiği kafa karışıklığı, öfke de cabası...
Peki, ne yapmalı?
Bize bir soru yöneltiğinde, hatta hakaret edildiğinde, o anki anında cevap verme güdümüzü frenleyip, "bu, bunu neden sordu/söyledi" diye bir kaç saniye düşünebilirsek;
1) Karşımızdaki bizden ani cevap beklediği ve kendisini buna hazırladığı için onu bir boşluğa düşürmüş oluruz.
2) Muhtemelen o bir kaç saniye içinde, sorunun neden sorulduğu hakkında bir neden buluruz. Hakaret ise karşılaştığımız o zaten karşımızdakinin bize " seninle fikir mücadelesine benim aklım ermez. Elimden gelen budur" demesidir ki bu zaten herhangi bir tepkiyi gerektirmez. Bir aczin ifadesidir. Öyle ya, o kişi size küfür değil de "majesteleri" deseydi mutlu mu olacaktınız...?
3) Bu en kritik nokta... O soru veya o hakaretle tamamen ilgisiz, o kişinin özeline yönelik bir soru sormak... Ancak onu tahrik edici olmamasına özen gösterilmeli elbette...
İnanın bunu yaptığımızda karşımızdaki kişinin, tabir yerindeyse yumruğu boşa gidecektir...
Burada bir sinirlenen, öfkelenen birisi olacaktır ama bu siz olmayacaksınız... :)
Sevgiyle, sağlıcakla...
